Nawet najlepszemu autorowi zdarza się napisać banalną książkę. Ale gdy dodatkowo jest to książka kiczowata, to należy mieć wątpliwości, czy autor jest dobrym pisarzem. Żuławski w powieści „Bóg” nie daje nam powodów do pozytywnej oceny jego kunsztu literackiego. Nudna, zawiła, pusta książka. Nawet nie bierzcie do ręki.
Poduszka do czytania na leżąco – to propozycja niemieckiej firmy Leselotte. Książkę wkłada się w specjalną okładkę, okładkę przyczepia rzepem do poduszki, a poduszkę kładzie na łóżku. Pięciominutowy test, dokonany przeze mnie na Targach Książki we Frankfurcie, dał pomyślne rezultaty. Na zakup jednak się nie zdecydowałem – odstraszyła cena.
„Wędrowiec cmentarny” to odnaleziony już po śmierci rękopis opowiadania, które miało być częścią zamierzonego przez pisarza cyklu. Sześć lat po śmierci Herlinga-Grudzińskiego mamy okazję przeczytać to wstrząsające, ale świetne opowiadanie o zbrodniarzu ze Srebrenicy, który ucieka przed sprawiedliwością i przed światem.
Wysoka cena cieniutkiej książeczki odstrasza, ale przeczytać warto.
[audio:https://www.glosa.info/epizody/glosa23.mp3]
Michel Houellebecq bezwzględnie demaskuje pustkę współczesnego świata, który odrzuca język wartości, a na pierwszy plan wysuwa hedonizm. Autor pisze: „Dla Esther, jak dla wszystkich młodych dziewczyn z jego pokolenia, seks był tylko przyjemną rozrywką, grą uwodzenia i erotyzmu, która nie niosła za sobą żadnego zaangażowania emocjonalnego (…)”. W dalszych linijkach pojawiają się ostre, niemal pornograficzne opisy seksu, które mogą niektórych odrzucić. Mimo to choć jedną książkę Houellebecqa przeczytać trzeba.
O „Możliwości wyspy” rozmawiam z Andrzejem Fister-Stogą, znawcą prozy Houellebecqa.
„Śmierć na ulicy Unzueta” nieznanego dotychczas w Polsce Edmundo Paz Soldána, młodego pisarza z Boliwii to debiut krakowskiego wydawnictwa Muchaniesiada.com. Pomimo że pomysł na książkę jest dosyć prosty – syn wyrusza w poszukiwania prawdy o zamordowanym z powodów politycznych ojcu – to powieść napisana jest świetnym językiem i obsadzona nietuzinkowymi bohaterami. Ponadto w Polsce książka odgrywa szczególną rolę – jest bodajże pierwszą pozycją, która zrywa ze stereotypowym myśleniem o literaturze latynoamerykańskiej jako siedlisku duchów, tajemniczych domów i zjawisk nadprzyrodzonych.
W tym epizodzie podkastu o książce mówi jej tłumacz, Tomasz Pindel.
Profesorowie uniwersytetu w Tybindze w Niemczech zaprosili na uniwersytet dzieci. Przygotowali dla nich specjalne wykłady, które teraz ukazały się w książce.
Doskonała książka edukacyjna, idealny prezent pod choinkę.
Internetowy system podaj.net umożliwia darmową wymianę książek między użytkownikami. Jak to wszystko działa? Rozmawiałem z twórcami serwisu podaj.net, Kubą Milewskim i Jarkiem Kownackim.
Hrabia Antoni Sobański, warszawski oryginał i dusza towarzystwa, w 1934 roku pojechał do Berlina. Był naocznym świadkiem rodzącego się nazizmu. Ponieważ wśród Niemców posiadał wielu znajomych i przyjaciół, dzięki rozmowom i obserwacjom mógł nakreślić obraz nadciągającej katastrofy. To, co widział, spisał w formie reportaży dla „Wiadomości Literackich”. Teraz po latach jego teksty pojawiają się ponownie nakładem warszawskiego wydawnictwa Sic!
Gestami zdobywał świat i zjednywał ludzi. W książce „Gesty Jana Pawła II” Janusz Poniewierski pokazuje sylwetkę papieża w prosty, a zarazem zaskakujący sposób: przez pryzmat mowy ciała.
„Chciałem napisać o papieżu inaczej, nie miałem nigdy zamiaru tworzyć kolejnej wielkiej biografii” – mówił na promocji książki w siedzibie Episkopatu autor Janusz Poniewierski, redaktor miesięcznika „Znak” i współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. „Zauważyłem, że z każdego gestu papieża wylewała się miłość do człowieka, więc o tej miłości w formie gestów napisałem cykl artykułów” – dodaje autor. Zdaniem Poniewierskiego, Jan Paweł II doskonale rozumiał, że o działaniu Kościoła trzeba krzyczeć na dachach, a więc korzystać ze środków społecznego przekazu. A w nich najlepiej wypadają osoby, które rozumieją znaczenie mowy ciała.
Legenda Nicka Cave’a bierze się nie tylko z mrocznych balladowych piosenek, ale też z mrocznych książek, takich jak „Gdy oślica ujrzała anioła”. Na długie, listopadowe wieczory to lektura niezgorsza – ciemna, obślizgła, wciągająca.
Bohater książki, gotycki Harry Potter, odkrywa w sobie powołanie do proroctwa. I chociaż jest niemową, to w myślach wygłasza płomienne mowy. Przy okazji nie może doczekać się śmierci znienawidzonej przez siebie matki, widzi ojca-sadystę męczącego umierające z bólu zwierzęta i od czasu do czasu zabija pijane przybłędy. Wszystko dzieje się w latach czterdziestych wśród fanatycznej wspólnoty religijnej w strumieniach padającego bez przerwy deszczu. Miłej lektury!
Do odbioru podkastów służą programy korzystające z technologii RSS. Posiadają ją m.in. przeglądarki Firefox oraz Opera. Możesz również dodać kanał RSS do swojego programu muzycznego, np. iTunes. Korzystając z wątków RSS, będziesz na bieżąco informowany o nowych odcinkach (wątek Odcinki) lub wpisach na tej stronie (wątek Wpisy).
Nawet najlepszemu autorowi zdarza się napisać banalną książkę. Ale gdy dodatkowo jest to książka kiczowata, to należy mieć wątpliwości, czy autor jest dobrym pisarzem. Żuławski w powieści „Bóg” nie daje nam powodów do pozytywnej oceny jego kunsztu literackiego. Nudna, zawiła, pusta książka. Nawet nie bierzcie do ręki.
Poduszka do czytania na leżąco – to propozycja niemieckiej firmy 
„Wędrowiec cmentarny” to odnaleziony już po śmierci rękopis opowiadania, które miało być częścią zamierzonego przez pisarza cyklu. Sześć lat po śmierci Herlinga-Grudzińskiego mamy okazję przeczytać to wstrząsające, ale świetne opowiadanie o zbrodniarzu ze Srebrenicy, który ucieka przed sprawiedliwością i przed światem.
Michel Houellebecq bezwzględnie demaskuje pustkę współczesnego świata, który odrzuca język wartości, a na pierwszy plan wysuwa hedonizm. Autor pisze: „Dla Esther, jak dla wszystkich młodych dziewczyn z jego pokolenia, seks był tylko przyjemną rozrywką, grą uwodzenia i erotyzmu, która nie niosła za sobą żadnego zaangażowania emocjonalnego (…)”. W dalszych linijkach pojawiają się ostre, niemal pornograficzne opisy seksu, które mogą niektórych odrzucić. Mimo to choć jedną książkę Houellebecqa przeczytać trzeba.
„Śmierć na ulicy Unzueta” nieznanego dotychczas w Polsce Edmundo Paz Soldána, młodego pisarza z Boliwii to debiut krakowskiego wydawnictwa Muchaniesiada.com. Pomimo że pomysł na książkę jest dosyć prosty – syn wyrusza w poszukiwania prawdy o zamordowanym z powodów politycznych ojcu – to powieść napisana jest świetnym językiem i obsadzona nietuzinkowymi bohaterami. Ponadto w Polsce książka odgrywa szczególną rolę – jest bodajże pierwszą pozycją, która zrywa ze stereotypowym myśleniem o literaturze latynoamerykańskiej jako siedlisku duchów, tajemniczych domów i zjawisk nadprzyrodzonych.
Profesorowie uniwersytetu w Tybindze w Niemczech zaprosili na uniwersytet dzieci. Przygotowali dla nich specjalne wykłady, które teraz ukazały się w książce.
Internetowy system 
Hrabia Antoni Sobański, warszawski oryginał i dusza towarzystwa, w 1934 roku pojechał do Berlina. Był naocznym świadkiem rodzącego się nazizmu. Ponieważ wśród Niemców posiadał wielu znajomych i przyjaciół, dzięki rozmowom i obserwacjom mógł nakreślić obraz nadciągającej katastrofy. To, co widział, spisał w formie reportaży dla „Wiadomości Literackich”. Teraz po latach jego teksty pojawiają się ponownie nakładem warszawskiego wydawnictwa Sic!
Gestami zdobywał świat i zjednywał ludzi. W książce „Gesty Jana Pawła II” Janusz Poniewierski pokazuje sylwetkę papieża w prosty, a zarazem zaskakujący sposób: przez pryzmat mowy ciała.
Legenda Nicka Cave’a bierze się nie tylko z mrocznych balladowych piosenek, ale też z mrocznych książek, takich jak „Gdy oślica ujrzała anioła”. Na długie, listopadowe wieczory to lektura niezgorsza – ciemna, obślizgła, wciągająca.
