Odcinek 32: Anna Funder „Stasiland”
„Stasiland” to reportaż australijskiej dziennikarki Anny Funder o ludziach z byłej NRD. Autorka podczas jednej z wizyt w Berlinie natknęła się na Miriam Weber, której jako nastolatce prawie udało się uciec z Berlina Wschodniego. Anna Funder zdecydowała się więc przyjechać na dłużej do Berlina, gdzie zaczęła na pół etatu pracę w berlińskiej telewizji. O tym, że NRD jest ciekawym materiałem na książkę, upewnił ją jej berliński szef, który na wieść o tym, że Anna chce zająć się Wschodnimi Niemcami, powiedział: „Zrozum, że tymi ludźmi naprawdę nikt się nie interesuje. Tak to właśnie jest. Tutaj nie ma ciekawych ludzi. Byli zacofani i biedni, a ta ich cała Stasi… To takie… nieprzyjemne i krępujące”.
W tym odcinku do wygrania jest omawiana książka. Słuchajcie uważnie!
Strona wydawnictwa Cyklady: www.cyklady.com.pl.
[audio:https://www.glosa.info/epizody/glosa32.mp3]
Kliknij tutaj, aby zapisać na dysku odcinek „Glosy – podkastu o nowych książkach” o „Stasiland”.
Anna Funder, „Stasiland”, Cyklady, Warszawa 2007.
Podcast: Play in new window | Download
Jest 1 komentarz 28 lutego, 2007
W tym odcinku mówię o dwóch książkach z trupem: „Cud” Ignacego Karpowicza i „Po życiu” Didiera van Cauwelaerta. Obie powieści opierają się na podobnym koncepcie: główny bohater umiera zanim przewrócimy pierwszą stronę. W „Cudzie” jest to pretekstem do rozwoju związku emocjonalnego. Tak, tak – związku z trupem. Zakochuje się w nim lekarka Anna, która ciało denata przewozi do szpitala. A w „Po życiu” śmierć głównego bohatera służy prezentacji całego wachlarza małomiasteczkowych osobowości i intryg.
Książka Karpowicza jest niestety nierówna, męczą pseudobiblijne wstawki i dygresje, choć nie można jej zarzucić braku trafnych spostrzeżeń o znanej nam z życia Polsce. Za to van Cauwelaert pisze bez zarzutu, a jego obserwacja świata jest ironiczna i uniwersalna. Jeśli chcecie zająć się trupami, to bardziej polecam „Po życiu”, bo „Cud” nieco rozczarowuje.
Włodzimierz Nowak, dziennikarz „Gazety Wyborczej”, pisze reportaże o spotkaniach Polaków z Niemcami i Niemców z Polakami. Pomimo bliskości geograficznej, Polacy wciąż niewiele wiedzą o Niemcach, a Niemcy jeszcze mniej o Polakach. Reportaże Nowaka pomagają to zmienić. Świetne dziennikarstwo, ba – literatura!
Staroświecki „Przewodnik zakochanych” dzięki wydawnictwu Iskry znów ujrzał światło dzienne. To, co przed wiekiem było zbiorem rad udzielonych szukającemu żony młodemu mężczyźnie, dzisiaj bawi do łez. Opisany jest niezawodny sposób znalezienia stosownej kandydatki (warto bywać w domach, gdzie są panny), szczegółowo omówiona procedura składania oświadczyn (nie należy z tym zwlekać), wymienione korzyści z bycia narzeczonym (najpiękniejszy okres życia, bo po ślubie to już różnie bywa).
Charyzmatyczny duszpasterz akademicki o. Jan Góra wydał książkę z felietonami, które publikuje w miesięczniku „W Drodze”. Teksty napisane są z werwą, bywają nieco egzaltowane, ale pokazują wielką pasję tego dominikanina. Pełno anegdot i przypowiastek, które nawet jeśli znane, z przyjemnością czyta się ponownie.