Wpisy z maj 2006
W toku przygotowań do startu „Glosy – podkastu o nowych książkach” zastanawiałem się, jakiej formy używać: „podcast” czy „podkast”? Chodziło mi nie tyle o formę mianownika, bo tutaj skłonny byłem pozostać przy wersji anglojęzycznej. Bardziej zastanawiała mnie odmiana przez inne przypadki. Wysłałem więc zapytanie do Poradni Językowej PWN. Oto, co otrzymałem w odpowiedzi:
„Wyraz podcast rzeczywiście jest odmieniany zgodnie z zasadami polskiej gramatyki, w związku z czym spotyka się zapisy podcastu, podkaście i podobne. Polonizacja tego wyrazu zaszła już daleko, a do pełnego i konsekwentnego spolszczenia brakuje tylko zastąpienia znaku c literą k. Ten proces już się dokonuje, bo Google odnajduje kilkaset tekstów, w których taki zapis się pojawia. Co prawda zwykle w mianowniku, ale upowszechnienie się zapisu w pełni spolszczonego to – moim zdaniem – tylko kwestia czasu.
Jeśli jednak decydujemy się na pełne spolszczenie tego wyrazu, należałoby stosować konsekwentnie zapis podkast we wszystkich przypadkach gramatycznych”.
– Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
Zatem ja zdecydowałem się konsekwentnie używać całkowicie spolszczonej wersji, również w mianowniku.
2 komentarze 24 maja, 2006
Anna Dymna przez kilka lat była niemal nieobecna w mediach. W tym czasie – obok grania w teatrze – zajmowała się pracą z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie. Teraz Dymna zaczęła wykorzystywać niesłabnącą popularność do pomocy swoim podopiecznym. Czy jest szczera w tym, co robi? Wojciech Szczawiński w wywiadzie-rzece „Warto mimo wszystko” nigdy nie zadaje tego pytania wprost, ale czuć je niemal na każdej kartce.
„Jestem zwyczajna. Walczę o tę swoją zwyczajność, podobnie jak inni wkładają wiele wysiłku, by uchodzić za niezwyczajnych” – mówi Anna Dymna w jednej z rozmów, z których powstała wydana przez „Znak” książka. Ta myśl przewija się przez każdą sponad dwustu stron gigantycznego wywiadu. Nieważne, czy Wojciech Szczawiński rozmawia z Dymną w domowym zaciszu, dzień przed premierą kolejnej sztuki, czy podczas koncertu charytatywnego: aktorka zawsze pokazuje, że nie ma w niej nic z wielkiej gwiazdy. Jednocześnie nie krytykuje swoich koleżanek i kolegów po fachu, którzy sypiają do południa, sprzedają się w telenowelach i reklamach, a pomoc innym traktują jako promocję własnej osoby.
[audio:https://www.glosa.info/epizody/glosa04.mp3]
Kliknij tutaj, aby zapisać na dysku czwarty epizod „Glosy – podkastu o nowych książkach”.
Anna Dymna i Wojciech Szczawiński, „Warto mimo wszystko”, Wydawnictwo Znak, Kraków 2006.
Strona fundacji Anny Dymnej „Mimo Wszystko”: www.mimowszystko.org.
Podcast: Play in new window | Download
Skomentuj 21 maja, 2006
W trzecim epizodzie Glosy rozprawiam się z książką Erica-Emmanuela Schmitta „Moje Ewangelie”. Jest to nieco zmodyfikowana wcześniejsza pozycja tego autora, w Polsce wydana wówczas przez Wydawnictwo Literackie pod tytułem „Ewangelia według Piłata”.
Autor wzruszającej książki „Oskar i pani Róża” tym razem nie zaskoczył czytelników niczym ciekawym. Gniot pod tytułem „Moje Ewangelie” powinien znaleźć swoje miejsce obok „Kodu Leonarda da Vinci” i „Ewangelii Judasza” – w skupie makulatury.
[audio:https://www.glosa.info/epizody/glosa03.mp3]
Kliknij tutaj, aby zapisać na dysku trzeci epizod „Glosy – podkastu o nowych książkach”.
Eric-Emmanuel Schmitt, „Moje Ewangelie”, Wydawnictwo Znak, Kraków 2006.
Podcast: Play in new window | Download
Skomentuj 7 maja, 2006